czwartek, 3 grudnia 2015

A to ciekawe!

Nazwa miasta Łowicz

Nazwa miasta Łowicz wywodzi się od nazewnictwa dawnej osady łowieckiej, skąd książęta mazowieccy wyruszali na polowania tzw. „łowy” w okoliczną puszczę. W dogodnym miejscu, nad rzeką Bzurą, książęta mazowieccy zbudowali zamek, przy którym rozwinęła się osada łowiecka. Jak głosi tablica, umieszczona pod chórem w kolegiacie, w 1100 roku książęta mazowieccy wznieśli w osadzie kościół. Obecnie - Bazylika Katedralna.









Łowicka sztuka ludowa
Łowicka sztuka ludowa stworzyła własne, nie występujące w innych regionach, pasiaste tkaniny użytkowe, charakterystyczny haft oraz wycinanki i pająki. Folklor regionu łowickiego jest zjawiskiem żywym, zespoły regionalne oraz twórcy ludowi znani są na wszystkich kontynentach. Unikatowy łowicki strój ludowy oraz inne elementy kultury księżackiej można zobaczyć m.in. na słynnych procesjach Bożego Ciała w Łowiczu.



Księstwo łowickie
Księstwo łowickie to zwyczajowa nazwa kompleksu dóbr arcybiskupów gnieźnieńskich rozciągających się wokół Łowicza. Dzięki licznym nadaniom królewskim oraz sejmowym wzrastało gospodarczo i w XVI w. obejmowało 2 miasta (Łowicz i Skierniewice) oraz 116 wsi. Śladem dawnej odrębności są zachowane dwa słupy graniczne, ale największym skarbem tej ziemi jest dorobek kulturowy Księżaków.











Napoleon
Po zwycięstwie pod Jeną i Auerstaedtem, w drodze do Warszawy, zatrzymał się w Łowiczu, 18 grudnia 1806 roku, Napoleon – Wielki Cesarz Francuzów. Wydarzenie to upamiętnia tablica wmurowana w kamienicę stojącą przy jednej z pierzei Starego Rynku.





Łowicz stracił rangę miasta powiatowego
W 1975 r. Łowicz stracił rangę miasta powiatowego i do końca 1998 r. znajdował się w granicach województwa skierniewickiego. W 1990 r. odbyły się w Łowiczu pierwsze demokratyczne wybory samorządowe, a dwa lata później powstała diecezja łowicka. W 1999 r. miasto ponownie stolicą powiatu. 14 czerwca 1999 r. Łowicz gościł papieża Jana Pawła II.






Boczki Chełmońskie
Boczki Chełmońskie to miejsce urodzenia malarza Józefa Chełmońskiego (1849 r.), reprezentanta realizmu. Józef Chełmoński malował głównie sceny rodzajowe, ukazując z dużym autentyzmem życie wsi polskiej oraz ukraińskiej. Był doskonałym malarzem koni, sławę przyniosły mu rozpędzone „Trójki” i „Czwórki”










Mariawici
Mariawici jako wyznanie niezależne od Rzymu powstali w 1893 roku. Założycielem zgromadzenia jest Feliksa Maria Kozłowska, zwana później przez Mariawitów „Mateczką”. Kościół mariawicki pw. Przenajświętszego Sakramentu w Łowiczu wzniesiono w 1910 roku, w stylu neogotyckim, w typie bazylikowym, na planie krzyża łacińskiego. Na antepedium ołtarza widnieje herb Łowicza.











Andrzej Kazimierz Cebrowski
W październiku, 2008 roku, minęło 350 lat od śmierci Andrzeja Kazimierza Cebrowskiego, jednego z kronikarzy miasta Łowicza. Urodził się ok. 1580 r. Był lekarzem i aptekarzem arcybiskupów Wawrzyńca Gembickiego, Jana Wężyka i Jana Lipskiego. Z jego fundacji powstał po pożarze miasta kościółek św. Leonarda, przy którym ustanowił fundusz na rzecz ubogich panien. Pobudował też dwie murowane bramy miejskie oraz ufundował działa dla obrony miasta. Zmarł 30 października 1658 r. na skutek panującej w mieście zarazy. Najtrwalszym pomnikiem jego życia są spisane po łacinie „Annales Civitatis Loviciae” – Roczniki miasta Łowicza.








1357
W 1357 roku książę mazowiecki, Siemowit III wystawił dokument, w którym uznał pełnię immunitetu arcybiskupiego do Łowicza i kasztelanii. Wynika z niego, iż Łowicz wraz z przyległymi dobrami, liczącymi aż 111 wsi, stanowił największy kompleks majątkowy. W ówczesnych czasach należał on do Kościoła.






Bitwa nad Bzurą
Opodal Łowicza we wrześniu 1939 r. rozegrała się największa bitwa kampanii wrześniowej znana jako „Bitwa nad Bzurą”. Od 9 do 22 września 1939 r. wojska polskie toczyły zacięte boje z przeważającymi wojskami niemieckimi. Siły polskie uległy najeźdźcy. Była to jedyna przeprowadzona na tak wielką skalę operacja zaczepna przeciwko III Rzeszy aż do 1941 roku.



Ola Michalak


www.lowiczturystyczny.pl

wtorek, 1 grudnia 2015

Wywiad z młodymi łowiczankami

Żeby dowiedzieć się czegoś więcej na temat stosunku młodych ludzi do regionalnej tradycji, zdecydowałyśmy się na przeprowadzenie krótkiego wywiadu. 

Pierwszą osobą, z którą rozmawiałyśmy była piętnastoletnia mieszkanka Łowicza.

-Czy czujesz przynależność do swojego regionu i tradycji? Jeżeli tak, kto Ci ją przekazał?
-Tak, czuje przywiązanie do swojego regionu,przekazali mi ja m.in rodzice 
i dziadkowie, którzy od dziecka zabierali mnie na różnego typu festyny i uroczystości gdzie mogłam podziwiać jedyne w swoim rodzaju stroje i wycinanki łowickie, które znane są w całej Polsce.
-Czy masz zamiar w przyszłości przekazywać następnym pokoleniom to zamiłowanie do regionu łowickiego?
-Tak, nawet jeśli wyjadę chcę żeby moje dzieci czuły podobne przywiązanie
i przynależność do Łowicza. Poza tym nie chciałabym żeby tak piękna i wieloletnia tradycja odeszła w niepamięć.
-A czy masz swój ulubiony element folkloru łowickiego?
Chyba jak każdy z nas zachwycają mnie stroje łowickie, które pięknie prezentują się podczas występów
 i tańca.


Drugą osobą, która odpowiedziała na nasze pytania była siedemnastoletnia Ola, mieszkająca 10 kilometrów za Łowiczem. Podobnie jak poprzednia dziewczyna, Ola ma zamiar podtrzymywać tradycje łowickie, 
a wszystko dlatego, że przekazała jej to babcia. Najbardziej zachwycają ją wycinanki i precyzja jaka musza odznaczać się osoby, które je wykonują. Nastolatka wyznała nam, że odkąd pierwszy raz zobaczyła zespół ludowy w święto Bożego Ciała zapragnęła nauczyć się tańca ludowego.